Ara Guler

 

Vroege leven

Ara Güler (16 augustus 1928 - 17 oktober 2018) was een Armeens-Turkse fotojournalist. Hij werd ook wel 'Het oog van Istanbul' of 'De Fotograaf van istanbul' genoemd. Hij was een van de weinige internationaal bekende fotografen van Turkije. Güler werd in 1928 geboren in de wijk Beyoğlu in Istanbul. Hij studeerde aan de plaatselijke Armeense middelbare school Getronagan. Zijn vader, eigenaar van een apotheek aan istiklal Avenue, had een brede vriendenkring uit de kunstwereld van die periode. Ara Gülers vroege contact met deze wereld inspireerde hem tot een filmcarriére. Tijdens zijn middelbare schooltijd werkte hij in filmstudio's en volgde hij dramacursussen van Muhsin Ertuğrul, de grondlegger van het moderne Turkse theater. Hij verliet de film echter ten gunste van de journalistiek, trad in 1950 toe tot de staf van de krant Yeni Istanbul als fotojournalist en studeerde tegelijkertijd economie aan de Universiteit van istanbul. Vervolgens stapte hij over naar een andere krant, Hürriyet. 

 

Fotografiecarriére

In 1958 opende het Amerikaanse tijdschriftenbedrijf Time-Life een filiaal in Turkije en Güler werd de eerste correspondent voor het Nabije oosten. Al snel kreeg hij opdrachten van Paris Match, Stern en The Sunday Times in Londen. Na het vervullen van zijn militaire dienst in 1961 werd Güler bij het Turkse tijdschrift Hayal in dienst genomen als hoofd van de fotografische afdeling.

Rond deze tijd ontmoette hij Henri Cartier-Bresson en Marc Riboud, die hem rekruteerden voor het bureau Magnum Photos, waar hij zich bij aansloot (hoewel hij zich later terugtrok). Hij werd gepresenteerd in het Britse Photography Yearbook uit 1961. Ook dat jaar werd hij aanvaard als het enige Turks lid van de American Society of Magazine Photographers (ASMP) die vandaag opereerd onder de naam American Society of Media Photographers. Het Zwitserse tijdschrift Camera eerde hem met een speciaal nummer.

In de jaren zestig werden Gülers foto's gebruikt om boeken van vooraanstaande auteurs te illustreren en werden ze op verschillende tentoonsstellingen over de hele wereld getoond. Zijn werken werden 1968 tentoongesteld in 10 Masters of Color Photography in het Museum of Modern Art in new York en op de Photokina Fair in Keulen in Duitsland. Zijn boek Türkei werd in 1970 in Duitsland gepubliceerd. Zijn foto's over kunst en kunstgeschiedenis werden gebruikt in Time, Life, Horizon en Newsweek en publicaties van Skira uit Zwitserland.

Güler reisde in opdracht naar Iran, Kazachstan, Afghanistan, Pakistan, India, kenia, Nieuw-Guinea, Borneo en alle delen van Turkije. In de jaren zeventig fotografeerde hij politici en kunstenaars als Indira Gandhi, Maria Callas, John Berger, Bertrand Russel, Willy Brandt, Alfred Hitchcock, Ansal Adams, Imogen Cunningham, Marc Chagall, Salvador Dali en Pablo Picasso. Hij exposeerde veelvuldig en hij liet zijn werk ook publiceren in speciale bijlagen. Internationale uitgevers hebben zijn foto’s ook regelmatig tentoongesteld.

Gülers archief bevat zo'n 800.000 beelden. 

 

Gülers filosofie

Güler hechtte in zijn foto's het grootste belang aan de menselijke aanwezigheid en omschreef zichzelf als een ‘visueel historicus’. " Als ik een foto maak van Aya Sofia, telt de voorbijganger die staat voor het leven", zei hij. Hij was van mening dat fotografie een herinnering moest bieden aan mensen, aan hun leven en vooral aan hun lijden. Hoewel hij van mening is dat kunst liegt, gelooft hij dat fotografie alleen de werkelijkheid kan weerspiegelen. Hij omarmde de identiteit van een fotojournalist omdat hij niet veel waarde hechtte aan fotografie als artistieke bezigheid, wat voor hem weinig waarde zou hebben. Hij beschouwde fotografie niet als een kunst.