Toen en Nu: twee manieren om de architectuur van Londen te ervaren

 

Pagina voor het laatst aangepast op 17 september 2024.

 

Toen en Nu: twee manieren om de architectuur van Londen te ervaren

Bron: NYMAG

 

Hoogtepunten

Londen is een oude stad en is in de loop van millenia door nieuwe generaties voortdurend boven op zichzelf herbouwd, waarbij elke nieuwe ontwikkeling nieuwe ontwerpidealen en -functies met zich meebracht. We vroegen een hedendaagse architect en een architect die gespecialiseerd is in cultureel erfgoed om enkele hoogtepunten uit hun respectievelijke werelden te delen.

 

Het Londen van weleer

Volgens Heather Jermy, partner en hoofd van erfgoed adviesbureau bij Purcell, een ontwerp- en restauratiebureau voor projecten als Dover Castle en Elizabeth Tower.

 

"Londen heeft honderden prachtige oude gebouwen, sommige voor de hand liggend, andere minder voor de hand liggend, maar allemaal prachtig. Laten we beginnen met het voor de hand liggende: St. Paul's cathedral. St. Paul's Cathedral werd gebouwd na de Grote Brand van Londen in 1666 en slaagde er op de een of andere manier in om de Blitz, de bombardementen op Groot-Brittanië door Nazi-Duitsland, te overleven. Een pracht symbool van Brits stoïcisme en kracht ondanks ontberingen. En als je St Paul's bezoekt, een ander juweeltje is de nabijgelegen St Paul's Cathedral Choir School, een werkelijk geweldig voorbeeld van naoorlogse architectuur. Het bevat een vroegere kerktoren en is op zichzelf een monumentaal pand. Ik raad ook de Tower Bridge aan. Waarom de Tower Bridge zo interessant is, is dat het een botsing van tijd is. Je hebt het Werelderfgoed van de Tower of London, je hebt een Victoriaanse brug die voor die tijd een ongelooflijk staaltje van techniek was. En aan de andere kant van de brug ligt het stadhuis van Foster & Partners, een fantastisch staaltje architectuur. En er bevindt zich een nog nieuwere ontwikkeling genaamd One Tower Bridge, met allemaal moderne appartementen. Voor nog een verborgen juweeltje, probeer het Queen's House in Greenwich. het is een spectaculair klein Palladiaans huis ontworpen door Inigo Jones die misschien wel de eerste belangrijke architect van de vroeg-moderne tijd in Engeland is. Het omvat de eerste centraal gelegen niet-ondersteunende spiraalvormige trap in Engeland. In de buurt ligt ook Eltham Place, een plek waar toeristen bijna nooit komen, maar in plaats daarvan liever kiezen voor Buckingham Palace. Eltham Place is een bizarre mix van een Middeleeuws paleis en een Artdeco huis ontworpen door Rolf Engströmer. Het is een unieke mix van stijlen. Het John Soane's Museum is een ander verborgen juweeltje. Het werd begin 19e eeuw gekocht door John Soane, een bekende architect die de Bank of England ontwierp. Het is maar een paar dagen per week geopend, dus je moet in de rij staan, maar ik denk dat er een magische mythe aan vast zit vanwege zijn excentriciteiten. En dan is er nog de Ronde kerk van de Tempeliers uit de 12e eeuw, midden in Londen. Dat is speciaal. Tenslotte, als je het historische Londen bezoekt, dan moet je zeker een oude pub bezoeken. The Lamb and the Flag beweert de oudste pub van Londen te zijn. Ze zeggen dat Dickens daar rondhing. Maar het mooie is dat het in een klein steegje ligt en je het gevoel geeft dat je verdwijnt uit het grote Londen naar deze historische pub; het is bijna een tijdreis."

 

Het Londen van nu

Het Londen van nu, volgens Andrew Waugh, directeur van Waugh Thisleton Architects, een bureau wiens projecten onder meer Shoreditch's en conceptueel restauranr Tramshed omvatten.

 

"Als mensen aan 'nu'-architectuur denken, denken ze vaak aan hetzelfde; glanzend chroom en glas. Als je dat wilt dan raad ik je aan om Canary Wharf en de haven bij de Docklands Light Railway te bezoeken. De Dockland Light Railway is een langzaam rijdende trein met grote ramen die bovengronds rijdt zodat je een geweldig uitzicht hebt. Met alle wolkenkrabbers van banken krijg je echt een voorproefje van de impact van de tachtiger jaren. Je kunt dan uitstappen bij Island Gardens en de voettunnel nemen (de eerste tunnel onder de Theems die met de hand is uitgegraven) naar het mooie en oude Greenwich). Maar persoonlijk denk ik niet dat dat is waar de moderne Londense architectuur over gaat. De beste hedendaagse architectuur is wanneer nieuwbouw hergebruikt wat er is, en zich verankert in de stad. Om dat goed te doen, moet je nadenken over de context van het gebouw, het gebruik ervan en de buurt. Het gaat niet om iets uitwissen en opnieuw beginnen. Een goed voorbeeld is Newport Street Gallery, de ruimte van Damien Hirst in lambeth, omdat hij een bijna volledig nieuw gebouw bouwde en een ouder gebouw uitbreidde om iets geheel nieuws te creëren. Ik hou ook van de Rochelle Canteen, een luxe restaurant dat letterlijk een herontwerp is van een Victoriaanse schoolkantine. Een van mijn favoriete wandelingen is over Brick Lane. In de Georgische tijd woonden hier alle Hugenoten, de Franse Protestanten. Toen ze rijk werden vertrokken ze, en hun plaats werd ingenomen door Joden uit Oost-Europa halverwege de 19e eeuw. En nu hebben we daar de Bengaalse gemeenschap die daar in de jaren zeventig naartoe verhuisden. Zo heb je de Hugenoten-Georgische architectuur van de huizen aan Fournier Street, waar grappig genoeg een aantal kunstenaars als Gilbert&George en Tracy Emin wonen. Precies in het midden, gelaagd, bevindt zich de prachtige oude synagoge aan Princelet Street. Het meest opvallende gebouw in Londen is toch wel de Shard. Het is enorm en iconisch en heeft geen enkele context zoals de andere torens in Londen. Het staat op zichzelf. Andere torens die je zult opmerken, staan allemaal in losse groepen. De Italiaanse architect Renze Piano is een van de weinige mensen die het zo heeft kunnen ontwerpen. Niemand heeft mij ooit uitgelegd hoe ze de kraan van de top kregen toen ze klaar waren. Ik wil het nog steeds weten. Ik zit daar en kijk er verbaasd naar, want het was niet met een helicopter. Misschien deden ze het 's-nachts. Misschien heeft God het gedaan. Wie weet."

 

Toen en Nu: twee manieren om de architectuur van Londen te ervaren

Bron: NYMAG

 

---

Ludwig van Hooren is lid van Dutch Photographers (DuPho), platform GKf, Federation of European Photographers (FEP), Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) en Canon Professional Services (CPS), en staat ingeschreven in het handelsregister van de Kamer van Koophandel in Breda. Op alle werkzaamheden  zijn de Algemene Leverings- en Betalingsvoorwaarden van toepassing.

 

Ludwig van Hooren Vakfotografie privacyverklaring

---

 

Terug naar Portfolio Architectuurfotografie Londen