Voor het laatst aangepast op 13 september 2024.

 

 Portfolio

 

Optimale beleving

Voor een optimale beleving van de fotografie adviseer ik om de portfolio op groot scherm te bekijken (laptop of desktop). De portfolio is behoorlijk groot, het kan dus wat langer duren voordat hij volledig opent.

 

Technische informatie

Als je nadat de portfolio is geopend met de muis over de thumbnail beweegt dan verschijnt de locatie waar de opname is gemaakt en enkele technische gegevens van de opname zoals de instelling van de ISO, het gebruikte diafragma en de sluitertijd en het gebruikte brandpunt van het objectief.

 

Link portfolio

Om de portfolio van de fotoreis naar Normandië te bekijken, klik hier.

 

 

Apparatuur

 

Tijdens de fotoreis naar Normandië in 2010 fotografeerde ik digitaal. Ik fotografeerde met de Canon 5D Mark II in combinatie met de volgende objectieven:

• Canon EF 24-70mm f2.8L USM
• Canon TS-E 17mm f/4L
• Canon EF 100-400mm f/4.5-5.6L IS USM

De fotoapparatuur werd veilig opgeborgen in een Lowepro rugzak. Als accessoires gingen mee een Sensor Brush van Visibledust om onderweg de sensor schoon te kunnen maken, lens cleaning tissues, polarisatie- en grijsfilters, een losse Gossen belichtingsmeter, losse flitsers, een statief, laptop, extra accu's en batterijen voor de camera en de flitser en natuurlijk voldooende geheugenkaarten.

 

Beschrijving van de reis

 

Reisverslag en fotografie

Reisverslag geschreven door Wim van der Linden, fotografie Wim van der Linden.

 

Maandag 20 September 2010

 

Ik ben al vroeg wakker om 05.30 uur, maar sta pas op om 06.30 uur, wassen, aankleden. Het ontbijt lag al klaar in de koelkast, ik was zo vroeg dat er nog geen personeel aanwezig is! Even een paar boterhammen wegwerken en doorspoelen met jus de Orange. En om 07.10 uur op weg naar Ludwig, in Halsteren. Om 07.35 uur kom ik aan bij Ludwig  en daar zag ik twee andere mannen Gerrit Euser en Michael Nendels al staan. Koffer in de grote aanhanger. Joyce arriveerde al om 07.00 uur met eigen auto. Eerst nog €100,- in de pot voor benzine, tol, koffie en wat versnaperingen. Om 08.00 uur vertrekken wij naar het zuiden maar eerst nog even Wim Roovers ophalen en dan langs de supermarkt voor wat boodschappen voor in de avonden. En dan om 08.30 uur echt op weg naar Etretat in Frankrijk! Om 08.50 uur waren we al in België en om 10.00 uur passeren we de Belgisch / Franse grens. Tot nu toe kunnen we aardig doorrijden er zijn geen files. Om 10.30 uur korte stop voor koffie, thee, versnaperingen en een toiletstop. Om 10.40 uur rijden we weer verder in onze bolides, ik reed met Michael en Gerrit de chauffeur samen. Het weer wordt mooier en mooier, in de ochtend was het bewolkt, om 11.00 uur was het onbewolkt in Frankrijk. Om 14.00 uur komen we aan bij een klein kustplaatsje dat heet Etretat. Hier zijn al veel krijtrotsen te zien met een klein kiezelstrand. Maar eerst moesten we de auto’s nog kwijt en dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan! Geen plaats meer te vinden, dus maar rondjes rijden totdat er wel plaats is. Na 10 minuten rondjes rijden is er eindelijk plaats. Dit toeristische plaatje Etretat is het Scheveningen van Parijs. Dit dorp is een leuk kustplaatjes met een paar restaurantjes en cafeetjes. We lopen eerst langs het kiezelstrand richting de rotsen om hier veel foto’s te maken. Later op de dag klimmen we de krijtrotsen op voor een prachtig uitzicht op de andere krijtrotsen en de eindeloze zee. Er is bij de krijtrots een boog waar achter zich een puntige rots te zien was, een heel apart gezicht. Je blijft foto’s maken, maar daarvoor zijn we ook hier.

Etretat, fotografie Wim van der Linden

 

Om 16.50 uur lopen we terug naar het dorp op zoek naar een eettent. Het wordt een Pizzeria, zelf nam ik een Spaghetti Bolognese, heerlijk. Na het eten gaan we naar de top naar een klein kerkje en we gaan voor de zonsondergang. Om 20.00 uur gaat de zon onder, helaas is er veel bewolking zodat we maar een klein stukje van de zon hebben gezien. Om 20.50 uur rijden we terug naar ons guesthouse waar we om 22.10 uur aankomen. Iedereen pakte zijn laptop en zette zijn/haar foto’s erop. Wel nog even sorteren, later worden de foto’s door Ludwig van Hooren besproken, maar vandaag niet meer! Om 23.30 uur gingen we plat want het is toch een lange dag geweest. Ik slaap samen met Ludwig op de kamer. Ludwig die was binnen 5 minuten onder zeil en de houtzagerij draaide meteen overuren! Wat een gesnurk, gelukkig duurde dat niet lang en heb ik verder goed geslapen.

 

Dinsdag 21 September 2010

Om 07.05 uur werden we wakker, de wekker liep niet af, dus snel wassen en aankleden. Om 07.30uur ontbijten, lekker stokbrood en croissants, vele soorten jam, kaas en hagelslag die we zelf meebrachten. Jus de Orange, koffie, thee en water. Voor stokbrood en croissants moet je echt in Frankrijk zijn, dat is hier toch echt het lekkerste! 08.41 uur op weg naar Arromanches-les-Bains. Eerst rijden we over slechte hobbelige binnenwegen, De Tom-tom van Ludwig gaf kennelijk toch een compleet andere route aan dan de onze, het bleek een toeristische route te zijn op zoek naar mist. Helaas was er niets interessant te zien en zijn we naar de kust gereden. Om 10.00 uur zijn we in Arromanches-les-Bains. Bij een parkeerplaats moesten we wel even €2,- dokken aan die laaielichters van parkeerwachten! Zelf na 65 jaar na de oorlog verdienen ze nog aan ons. Om 10.40 uur lopen we een klein stukje door het dorp naar het kiezelstrand. Ook hier is het schitterend, je kan de hele dag wel foto’s maken.

Arromanches-les-Bains, fotografie Wim van der Linden

 

Er zijn hier prachtige stranden en rotspartijen. Het is onbewolkt en 20-25°C, beter weer kan je hier niet hebben in de herfst. Maar voordat we de camera’s op de onderwerpen richten, gaan we eerst een bakkie doen. Na afloop om 14.30 gaan we eerst wat eten en drinken. Om daarna te vertrekken om 15.10 uur naar een Amerikaanse begraafplaats bij Omaha-Beach. Deze begraafplaats ligt bij Vierville-sur-mer en heeft een hele grote parkeerplaats om mee te beginnen. Op het terrein is alles perfect onderhouden, de bomen het gras, alles ligt er spik en span bij. Het is even lopen voordat we bij een groot indrukwekkend monument komen, daarachter liggen de duizenden witte marmeren graven van de Amerikaanse soldaten. Er zijn hier veel mensen die dit willen aanschouwen. Als je hier rustig rondloopt dan wordt je toch wel even stil en emotioneel van het zien van deze grote aantallen witte marmeren kruizen die ook weer hier perfect op een rij staan.

Amerikaanse militaire begraafplaats, Omaha Beach, fotografie Wim van der Linden

 

Deze begraafplaats ligt direct aan de kliffen bij het zeer brede strand. Dan besef je wat een slagveld het moet zijn geweest op D-Day 6 Juni 1944.Wij blijven hier niet lang, om 17.05 uur vertrekken we weer en wel naar een ander monument vlakbij St-Laurent-sur-mer. Dit is het Omaha-Beach monument Les Braves. Dit monument bestaat uit grote aluminium platen met grote punten die lijken op uiteinden van zwaarden van Ali Baba en de 40 rovers. Dit monument staat in het midden van Omaha-Beach, dit monument komt net onder water bij vloed. 

'Les Braves', Omaha Beach, fotografie Wim van der Linden

 

Om 17.45 uur vertrekken we weer naar andere bezienswaardigheden waarop wij onze fotografische vaardigheden kunnen botvieren. Dit keer gaan we maar even verderop waar nog een paar kanonnen staan uit de oorlog, niet echt bijzonder maar wel leuk om een paar kiekjes te schieten, dit werd een zogenaamde Japanse fotostop, héééél erg kort. Om 18.30 gaan we weer terug naar onze thuisbasis Domaine de la Tour vlakbij St-Pierre-Canivet waar we om 19.30 uur meteen aan tafel kunnen voor het diner. Dit voortreffelijke diner bestaat uit een Linzensoep die zeer goed gevuld is met, je raadt het nooit….linzen! Daarna het hoofdgerecht kipfilet, tomaat, ronde gekrulde macaroni en als toetje een mini appelkruimeltaartje. Daarna gaan we onze duizenden foto’s selecteren tot een 15-tal perfecte foto’s die worden onderworpen aan een kritische blik van onze topfotograaf Ludwig, waarna hij onze bijna perfecte collectie zal beoordelen op eventuele tekortkomingen. Want wij zijn hier om beter te leren fotograferen. Al met al werd het een latertje, ik lag pas om 00.30 uur op bed.

 

Woensdag 22 September 2010

Vandaag vroeg opstaan om 06.55 uur wassen aankleden, om 07.30 uur ontbijt,net als gisteren, stokbrood, croissants en de hele mikmak die er bij hoort. Echt een continentaal breakfast zoals de Engelsen plegen te zeggen. Om 08.30 uur gaan wij weer op pad naar een heel klein kerkje bij een boerderij die heet:Chapelle-St-Vigor bij het plaatjes Falaise. Hier heeft een Japanner Kyoji Takubo flink in de smetteloze witte muur lopen krassen totdat er mooie afbeeldingen tevoorschijn komen, zoals druiventrossen. Deze boerderij gaat eigenlijk pas om 14.00 uur open maar wij mochten even een kijkje nemen nadat we toch nog even €2,- pp moesten dokken. Maar het was de moeite waard, iedereen had gelukkig zijn statief meegenomen want dat was wel nodig. Zelf is flitsen beter want overal waren ramen die daglicht geven en er brandden een aantal peertjes die warm licht geven, bij elkaar geeft dit een erg storend licht.

Chapelle-St-Vigor, Falaise, fotografie Wim van der Linden

 

Buiten lagen een paar oude grafstenen met kruizen die ook uitgebreid aan een fotografisch onderzoek werd onderworpen. Ludwig attendeerde ons op het feit dat we goed moesten letten op de lichtval op het gezicht van een eeuwenoud figuur op een verroest metalen kruis. Om 10.22 uur rijden we weer verder naar een café dachten we. Eerst tanken, ik kocht nog 4x water + ijsthee = 4x €0,5 + €1,90 = €3,90 en dan naar een andere grotere kerkhof. Deze kerk staat ook op de website van Ludwig, het is een kerk uit de 12e eeuw in Saint-Philbert-sur-Orne ook hier blijf je maar foto’s maken, je kon zelf in het kerkje waar een Maria en een herderbeeld staan.

Saint-Philbert-sur-Orne, fotografie Wim van der Linden

 

Om 11.15 uur rijden we verder naar een café wat gelukkig dichtbij is. Het is in Saint-Philbert-sur-Orne. Dit was wel een heel groot café met restaurant en een VVV ineen. Na een lekker bakkie te hebben genuttigd lopen we iets verder waarna we aan de rand komen van een grote rotspartij waar we zo de diepte in kijken met een aantal bossen op de achtergrond.

Saint-Philbert-sur-Orne, fotografie Wim van der Linden

 

Dit is bij het plaatsje Saint-Martin-de-Mieux vlakbij Falaise. Als klap op de vuurpijl heeft Ludwig nog een mooie groepsfoto gemaakt. Om 13.15 uur vertrekken we geheel onverwacht naar Mont-St-Michel de abdij die een paar kilometer in zee licht. Het is wel 2 uur rijden maar dat mag de pret niet drukken! Ik ben al lang blij dat we daar naar toe gaan, naar Mont-St-Michel wil ik al heel lang maar dat is er nooit van gekomen. Om 15.10 uur we zijn bij Mont-St-Michel. Van verre is het reusachtig eiland al te zien, we rijden op de geasfalteerde dijk richting het eiland.

Le Mont Saint Michel, fotografie Wim van der Linden

 

Je weet niet wat je ziet. Ten eerste de tientallen bussen met toeristen, en de vele auto’s op de parkeerplaats. Parkeren kost €5,-pd. We lopen langs de dijk richting eiland, we maken veel foto’s, ook van de vooral Japanse toeristen. We lopen er een stukje omheen, overal zie je fotogenieke rotsen. Later lopen we door de smalle straten van een minidorp naar boven richting de abdij. Om 17.45 uur gaan we even zitten voor een drankje, het was zeer druk waardoor de bediening ernstig op zich laat wachten. Dus wij naar de buren waar we meteen werden bediend! We hebben besloten om ook hier het diner te gebruiken en later naar de zonsondergang te gaan kijken en fotograferen. Een aantal bestelden een omelet, maar de eieren waren op! Dus moesten we even een kwartier wachten, er werd gehaald! Zeker weinig kippen op het eiland, of de behoefte aan eieren is erg groot! Ik bestelde een omelet Jambon, ofwel ham. Ik kreeg een dubbele omelet met daartussen een plakje ham met heel veel opgeklopt ei-schuim. Niet echt een maagvullende substantie. Maar we doen het er maar mee. Ook hier is het schrikbarend duur, €4,00 voor frisdrank of een watertje, €6,50 voor een omelet met veel opgeklopt schuim. Na het diner liepen we nog verder naar boven door nog smallere steegjes, wel leuk om zo’n oude burcht te bezoeken. Op een gegeven moment komen we in een straatje met alleen maar souvenir shops! Maar ik heb me ingehouden en niets gekocht. om 20.30 uur rijden we een stukje verder zodat we Mont-St-Michel van een afstandje en bij zonsondergang kunnen fotograferen. Mont-St-Michel staat dan in de schijnwerpers, echt een plaatje, dit zien we natuurlijk nooit meer. Om avondfoto’s te maken heb zeker een statief nodig, want de belichtingstijd werd bij mij soms 30 seconden!

Le Mont Saint Michel, fotografie Wim van der Linden

 

Om 21.30 uur rijden we weer terug naar Domaine-de-la-Tour in St-Pierre-Canivet. Om 23.00 uur waren we weer op ons basisstation terug, meteen douchen, schone kleren, nog wat schrijven en nadat Ludwig zijn foto’s had gesorteerd mocht ik mijn foto’s op zijn PC zetten en sorteren, dat was om 00.15 uur. om 01.00 uur was ik klaar en deed ik als laatste het licht uit en ging zachtjes naar de 2e verdieping waar mijn kamer is. nou ja zachtjes, bij iedere stap kraakte de trede als een middeleeuwse kasteeldeur met achterstallig onderhoud. Op de kamer heb je weer die houtzagerij van een Ludwig. Maar des al niet te min sliep ik als een roos.

Domaine de la Tour, fotografie Wim van der Linden

 

 

Donderdag 23 September 2010

Opstaan om 07.45 uur wassen aankleden, om 08.30 uur ontbijt, net als gisteren, stokbrood, croissants en de hele mikmak die er bij hoort. Echt een continentaal breakfast zoals de Engelsen plegen te zeggen. Vanmorgen is het bewolkt. De groep bestaat uit 8 mensen inclusief de leider Ludwig, het is een leuke kleine groep die maar één wens heeft en dat is fotograferen! Er worden wat kiekjes gemaakt. Onze vakantiewoning ligt trouwens in the middle of knowhere bij het plaatsje St-Pierre-de-Cavinet ofwel op een verlaten landweggetje staan een aantal middeleeuwse gebouwen met een moderne inrichting en van alle gemakken voorzien. Alleen het water is niet te drinken, het smaakt naar slootwater, vooral niet drinken alleen tandenpoetsen. Om 09.30 uur gaan wij weer op pad en nu naar Cabourg aan de kust. We rijden eerst door het troosteloze stadje Caen, daar gaan we snel doorheen naar het dorpje Merville-Franceville. We rijden achter Ludwig aan en we hebben onze navigatie aan, maar dat heeft weinig zin, hij rijdt van links naar rechts het ene landweggetje na het andere. Gewoon op zoek naar mooie plekjes nu de
mist zo mooi over het landschap heeft plaatsgenomen. De navigatie hebben we maar uitgezet. Dan maar doorrijden tot we bij een klein dorpje Deauville komen om 10.30 uur. Het is hier een heel breed strand waar weinig tot niets te beleven valt, totdat er een jockey langskomt met twee paarden. Ludwig die rent er als een haas naar toe om een leuke foto te ensceneren. Hij vraagt of ze even door het water wil lopen met de paarden zodat we wat actie foto’s kunnen nemen. Aan dit verzoek wordt tot onze grote vreugd ingewilligd. Later kwam er nog een jockey aan met twee paarden, en ook daar werden gretig vele actiefoto’s van gemaakt.

Deauville, fotografie Wim van der Linden

 

Ik heb tot nog toe twee fietsers gezien, een fietskoerier en een verdwaalde wielrenner. We rijden naar het volgende plaatsje Cabourg waar we om 11.15 uur aankomen. We parkeren vlakbij het strand en gaan eerst een cafeetje opzoeken voor de broodnodige bakkie troost. De koffie is ook hierschrikbarend duur, €5,-00 voor een grote café au lait ofwel koffie met melk en suiker apart. Thee=€4,50 en espresso a la vingerhoed moet nog €2,70 opbrengen! Laaielichters! Had ik maar oploskoffie meegenomen! En Ludwig: ”En een eigendompelaar, dan hebben we alleen water en elektra nodig!”. We krijgen vandaag als opdracht mee, zet je camera op RAW en JPG en dan fotograferen in zwart / wit. Door de camera in RAW te zetten blijft ook de kleurinformatie behouden. Er staan hier veel leuke oude huizen die de moeite waard zijn om op de gevoelige plaat cq elektronische sensor vast te leggen. Om 12.45 uur rijden we weer verder door de smalle straatjes van weleer naar het centrum van dit dorp. Het begint langzaam aan warmer te worden, de zon komt door en de jasjes kunnen uit.

Cabourg, fotografie Wim van der Linden

 

We lopen door de straten met prachtig fotogenieke huizen, even later komen we denk ik de meest chique wijk van allemaal, zeg maar een soort PC-Hooftstraat van Nederland. Niets anders dan peperdure winkels waar wij alleen maar door de etalage kunnen kijken hoe duur alles is. zoals een paar schoenen van €850,-. Er zijn hier veel bekende merken, zoals Loewie-Vutton, Hermee, Ralf Looren enzovoort, enzovoort. Om 16.30 gaan we weer wat drinken bij zo’n klein cafeetje waar de muren bezaaid zijn met foto’s van beroemdheden. Wij gaan lekker op het terrasje zitten, hoewel de bewolking flink aan het toenemen is, en waar we de eerste druppels al voelen. Weer moeste we even €100,- dokken voor Ludwig (anders komt hij ook niet thuis) voor de broodnodige bakkie troost en versnaperingen. Ik had ijskoffie a la €6,50! Bij het afrekenen legt Ludwig €50,- op een gepolijste zilveren schaal, dan denk je dat Ludwig nog heel veel wisselgeld terug krijgt, maar dat viel tegen, Marjan kijkt nog even op het bonnetje en roept €49,- voor een paar bakken koffie!!! Gerrit verslikt zich meteen in de dure cafe-au-lait en aan het hoesten kwam bijna geen eind. De jonge dame kwam terug met de gepolijste zilveren schaal met daarop het vele wisselgeld, welgeteld 50 Eurocent!! Nu lachen we erom, maar reken het eens om naar de ouderwetse guldens: €49,50 x 2,20371 = Fl. 109,08 !!!!!! ik kan mij niet herinneren ooit zoveel te hebben betaald voor acht personen die alleen maar koffie of thee hebben besteld! Ik zou bijna zeggen, houden die zilveren schaal!, Ludwig:”ik ga naar het toilet en neem alle zeepjes mee!” net voor we weg gaan begint het een beetje te regenen, voor het eerst! Om 17.07 uur rijden we weer naar de thuisbasis, vandaag weer veel gelachen, en wat hebben we geluk gehad met het weer, het begint steeds harder te regenen. Om 18.20 uur zijn we weer terug in Domain-de-la-Tour onze thuisbasis. Ik ga eerst douchen en daarna nog een paar foto’s maken van de gebouwen in de directe omgeving. Het kan nog even want om 19.00uur is het aan tafel. Vandaag staat chili-con-carne met rijst en stokbrood op het menu. Als nagerecht een vaag recept uit Finland namelijk dropijs! Hier hebben wij nog nooit van gehoord laat staan van geproefd! En ik moet zeggen dat de smaak wel erg lekker is. Daarna nog een echt lekker kopje koffie. Al met al een heerlijke maaltijd, en ik moet zeggen dat het hier alle dagen goed is. Om 20.40 uur moeten we weer aan de slag, namelijk het sorteren van de foto’s waarna Ludwig weer een poging doet om ons weer wat bij te leren. Dit keer komen ook de zwart-wit foto’s aan de beurt. Het commentaar cq opbouwende kritiek van mijn foto;’s waren: 1 druk, druk, druk, 2 paal in het midden, 3 belichting beter op M zetten zodat de belichting altijd goed is 4 beter inkaderen Het is weer lachen geblazen met de foto’s, je ziet de mensen in de gekste poses om er maar goed uit te zien, niet dus! Ook vandaag werd het weer laat, om 00.40 uur lag ik op bed, de regen gaat gestaag door.

 

Vrijdag 24 September 2010

Opstaan om 07.15 uur wassen aankleden, de gebruikelijke rituelen en om 08.00 uur ontbijt, net als gisteren, stokbrood, croissants en de hele mikmak die er bij hoort. Daarna koffers inpakken want we gaan weer huiswaarts. Vanmorgen is het bijna onbewolkt en 15°C. daarna nog even de financiën doornemen of we nog moeten dokken of terugkrijgen. Het wordt dus nog €60,- dokken. In totaal kwamen de extra kosten op zo’n €260,- voor 5 dagen wat netjes is voor benzine, tol, eten
en drinken. We vertrekken om 09.30 uur richting Le Havre. Om 10.15 uur werd de bewolking weer wat dikker, zeg maar gerust zwaar bewolkt, en even later regen! Om 10.45 uur komen we aan in Honfleur en toen was het weer droog. We hebben nog even getankt, euro loodvrij is ongeveer dezelfde prijs als in Nederland €1,42/L. We gaan eerst koffie drinken in dit pittoreske dorp met een leuk klein haventje en middeleeuwse grachtenpanden lijkt het wel. We hebben niet veel tijd ongeveer een half uur want we moeten weer verder. Voordat we verder gaan, nemen we eerst afscheid van Peter en Marjan Versluijs. Die blijven nog wat langer. Wij rijden om 12.40 uur verder de heuvels in op een zeer smal landweggetje om een prachtig uitzicht te hebben op de grote brug bij Le-Havre. Helaas regent het dat het giet, maar gezien de wolken blijft het niet lang zo. Om 12.55 uur is het droog en we springen als dolle kinderen zo blij de auto uit. De camera’s worden op statief gemonteerd en in positie gebracht richting de grote brug. Vanaf dit hoge punt hebben we een prachtig uitzicht op de brug en de heuvels. De brug staat mooi in het licht, terwijl op de achtergrond donkere wolken zichtbaar zijn wat een mooi kontrast geeft. De camera’s klikken continue. Net voor het tijd is om verder te gaan ziet Joyce een enorme spin met gele en zwarte strepen die meteen op de foto moet. Door een toeval kwam de spin op de broek van Ludwig terecht waardoor we een nog beter zicht hebben op het grote lijf, van de spin, niet van Ludwig! Om 13.35 uur rijden we weer verder naar Ambleteuse. 

Ambleteuse, fotografie Wim van der Linden

 

Het weer is zeer wisselvallig, regen, droog, regen, droog, later werd het gelukkig beter weer, de zon kwam wat vaker door. Onderweg zag ik mijn 3e fietser en wel een mountain biker. In Bologne-sur-mer raakten we elkaar kwijt, dus effe belle, we moesten de D940 volgen naar Ambleteuse, en daar zagen we Ludwig al langs de kant van de weg staan. Na een kleine sanitaire stop rijden we naar het strand waar zich een reusachtig bouwwerk bevindt, een soort bunker in zee. En hier worden de laatste foto’s van de vakantie gemaakt. We rijden om 16.55 uur verder om ergens een hapje te eten. Michael heeft trek in een lekker visje, nou ik niet zegt Wim, Je weet niet wat je mist, zegt Michael, Nou ik wel! zegt Wim als laatste. Helaas zijn de restaurantjes gesloten, we rijden op de rustige landweggetjes (waar alleen trekkers plegen te komen) weer verder. Ik zag nog een 4e fietser, deze was bepakt en bezakt. We besluiten richting België en Nederland te rijden. Om 18.05 uur rijden we België binnen om meteen door te stomen naar Nederland. Maar eerst hebben we nog gegeten in een wegrestaurant Carestal Motorway Services, daar had ik een Schnitzel XXL a €13,25 + mayo €0,60 + sinas €1,80, geen culinair hoogstandje, maar je had wat maagvulling. In België zijn er nog een paar filemeldingen, wij weer bellen met Ludwig dat het misschien beter is om een andere route te nemen, gezien de drukte. Maar nee hoor, “Het valt wel mee”, de filemeldingen worden compleet genegeerd door onze ANWB verkeersdeskundige Ludwig. Hij is net zo eigenwijs als op de fotobesprekingen. Wij nemen een andere route die ons toch beter lijkt, we zagen de oranje knipperlichten al van ver. We passeren de Nederlandse grens om ongeveer 20.30 uur. om 20.45 uur zijn we bij het huis van Ludwig, wat schets onze verbazing, 5 minuten later komt Ludwig de bocht omzetten. Dus de files vielen wel mee. Snel nog even het hotel in Halsteren gebeld om te zeggen dat ik er aan kwam, want ik moest nog bellen of het nog door ging ja of nee. Snel nog even afscheid genomen van de reisgenoten van Ludwig, om dan snel met Wim Roovers te vertrekken, ik werd afgezet bij het hotel. Afscheid nemen van Wim Roovers en Ludwig, we houden uiteraard nog contact. Wim Roovers werd thuis afgezet in Halsteren. Om 21.00 uur was ik bij het hotel, waarna ik een lekkere douchen nam om daarna relaxed nog wat te schrijven en daarna TV te kijken. Dan kan ik morgen relaxed terug naar Amersfoort.

 

Epiloog

Dit was een vakantie om nooit te vergeten, we hebben veel gezien, veel foto’s gemaakt en veel geleerd dankzij Ludwig. Dit was geen relaxte vakantie maar hard werken van 's-ochtends vroeg tot diep in de nacht. We reden en liepen veel maar met voldoende rust, drink en eetpauzes. Want bij Ludwig was het om de haverklap pauze. Die pretoogjes en die glimlach van Ludwig voorspelden vaak niet veel goeds, dan zit hij weer stiekem foto’s van je te nemen, zoals iedereen wel
deed. Ludwig heeft ons geleerd om anders naar dingen en mensen je kijken, en vooral te kijken naar details en lichtval op die details. Één millimeter meer licht op het gezicht van een persoon op een kruis en Ludwig was in extase! Of één achtendertigste stop onderbelichten, anders is het kontrast torenhoog! Niemand die er wakker van ligt maar Ludwig wel. alhoewel hij al na 5 minuten te bed al flinke bomen aan het omzagen is! Des al niet te min is dit een soort vakantie die voor herhaling vatbaar is.

 

Reisverslag en fotografie

Reisverslag geschreven door Wim van der Linden, fotografie Wim van der Linden.

 

 

Portfolio

 

Optimale beleving

Voor een optimale beleving van de fotografie adviseer ik om de portfolio op groot scherm te bekijken (laptop of desktop). De portfolio is behoorlijk groot, het kan dus wat langer duren voordat hij volledig opent.

 

Technische informatie

Als je nadat de portfolio is geopend met de muis over de thumbnail beweegt dan verschijnt de locatie waar de opname is gemaakt en enkele technische gegevens van de opname zoals de instelling van de ISO, het gebruikte diafragma en de sluitertijd en het gebruikte brandpunt van het objectief.

 

Link portfolio

Om de portfolio van de fotoreis naar Normandië te bekijken, klik hier.

 

 

 

 

 

 

---

Ludwig van Hooren is lid van Dutch Photographers (DuPho), platform GKf, Federation of European Photographers (FEP), Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) en Canon Professional Services (CPS), en staat ingeschreven in het handelsregister van de Kamer van Koophandel in Breda. Op alle werkzaamheden  zijn de Algemene Leverings- en Betalingsvoorwaarden van toepassing.

 

Ludwig van Hooren Vakfotografie privacyverklaring

---

 

Terug naar Fotoreizen.